“उठा सकळजन उठिले नारायण”

उठा सकळजन उठिले नारायण ।
आनंदले मुनिजन तिन्ही लोक ॥१॥

करा जयजयकार वाद्यांचा गजर ।
मृदंग विणे अपार टाळ घोळ ॥२॥

जोडोनिया दोन्ही कर मुख पाहा सादर ।
पायावरी शिर ठेवूनियां ॥३॥

तुका ह्मणे काय पढियंते तें मागा ।
आपुलालें सांगा दु:ख सकळ ॥४॥

– संत तुकाराम

“ऊठ पंढरीच्या राजा”

ऊठ पंढरीच्या राजा वाढ वेळ झाला
थवा वैष्णवांचा दारी दर्शनासी आला, दर्शनासी आला
ऊठ पंढरीच्या राजा, ऊठ पंढरीच्या राजा

पूर्व दिशी उमटे भानू घुमे वारियाचा वेणु
सूर सूर वेणुचा त्या सुगंधात न्हाला, सुगंधात न्हाला
ऊठ पंढरीच्या राजा, ऊठ पंढरीच्या राजा

कुक्षी घेऊनिया कुंभा उभी ठाकी चंद्रभागा
मुख प्रक्षाळावे देवा गोविंदा गोपाला, गोविंदा गोपाला
ऊठ पंढरीच्या राजा,ऊठ पंढरीच्या राजा, ऊठ पंढरीच्या राजा

पुंडलीक हाका देई, उभ्या राही, रखुमाबाई
उभ्या राही, रखुमाबाई
निरांजने घेऊनी हाती सिद्ध आरतीला, सिद्ध आरतीला
ऊठ पंढरीच्या राजा, ऊठ पंढरीच्या राजा

– ग. दि. माडगूळकर

“उठि उठि गोपाला”

मलयगिरीचा चंदनगंधित धूप तुला दाविला
स्वीकारावी पूजा आता, उठि उठि गोपाला

पूर्व दिशेला गुलाल उधळुन ज्ञानदीप लाविला
गोरस अर्पुनि अवघे गोधन गेले यमुनेला
धूप-दीप-नैवेद्य असा हा सदुपचार चालला

रांगोळ्यांनी सडे सजविले रस्त्यारस्त्यातुन
सान पाऊली वाजति पैंजण छुनुछुनु छुनछुन
कुठे मंदिरी ऐकू येते टाळांची किणकिण
एकतानता कुठे लाविते एकतारिची धून
निसर्गमानव तुझ्या स्वागता असा सिद्ध जाहला

राजद्वारी झडे चौघडा शुभःकाल जाहला
सागरतीरी ऋषीमुनींचा वेदघोष चालला
वन वेळूंचे वाजवि मुरली, छान सूर लागला
तरूशिखरावर कोकिलकविने पंचम स्वर लाविला

– बाळ कोल्हटकर

“गणपतीची भूपाळी”

उठा उठा हो सकळिक, वाचे स्मरावा गजमुख
ऋद्धि-सिद्धिचा नायक, सुखदायक भक्तांसी

अंगी शेंदुराची उटी, माथां शोभतसे कीरिटी
केशर कस्तूरी लल्लाटीं, हार कंठी साजिरा

कानीं कुंडलांची प्रभा, सूर्य-चंद्र जैसे नभा
माजी नागबंदी शोभा, स्मरतां उभा जवळी तो

कांसे पीतांबराची धटी, हाती मोदकांची वाटी
रामानंद स्मरतां कंठी, तो संकटी पावतो

– रामानंद

“उठा उठा सकल जन”

उठा उठा सकल जन, वाचे स्मरावा गजानन
गौरीहराचा नंदन गजवदन गणपती

ध्यानि आणुनी सुखमूर्ती, स्तवन करा एके चित्ती
तो देईल ज्ञानमूर्ती मोक्ष सुख सोज्वळ

जो निजभक्तांचा दाता, वंद्य सुरवरां समस्तां
त्यासी गाता भवभय चिंता, विघ्‍नवार्ता निवारी

तो हा सुखाचा सागर श्री गणराज मोरेश्वर
भावे विनवितो गिरीधर भक्त त्याचा होऊनी

“तुज मागतो मी आता”

तुज मागतो मी आता
मज द्यावे एकदंता

तुझे ठायी माझी भक्ति
विरुठावी गणपती
तुझे ठायी ज्याची प्रीती
त्याची घडावी संगती

धरणीधरा ऐसे द्यावे
सर्वांभूती लीन व्हावे
तुज शरण शरण शरण
आलो पतित मी जाण

तुझा अपराधी मी खरा
आहे इक्षुचापधरा
माझी येऊ दे करुणा
तुजलागी गजानना
– रा. बा. सोमयाजी